Plassen!

De vrijheid om te gaan en te staan waar je wilt is sinds onze grote 'vriend' corona natuurlijk sterk afgenomen. Maar wat voor mij persoonlijk echt een enorme ergernis is geworden, is dat met de sluiting van de horeca ook meteen alle toiletten gesloten zijn. En ik weet niet of de regering dit meegenomen heeft in haar besluitvorming, maar plassen is net als eten en drinken gewoon een eerste levensbehoefte...

De door mij gehate #blijfthuis is een naïeve oproep. Je kunt mensen niet blijvend adviseren om thuis te blijven. Voor je fysieke en mentale gezondheid is het juist superbelangrijk om naar buiten te gaan, te bewegen, andere dingen/mensen te zien, positieve prikkels te krijgen. Aangezien Utrecht na de ochtend eigenlijk niet meer te doen is qua drukte buiten, wijk ik regelmatig uit naar een andere stad, bij voorkeur een waar je de ruimte hebt. Maar het toiletprobleem begint hier toch wel in de weg te zitten.

Ik ervaarde dit eerder al toen ik naar Breukelen fietste en aan een markverkoopster vroeg waar een toilet was. 'Och meid, die zijn hier niet meer...' , liet ze me medelijdend weten. Zij had zelf een deal gesloten bij de bakker, maar kende marktcollega's die de hele dag met buikpijn hun waar stonden te verkopen en af en toe met de neus dicht een smerige Dixy invluchtten, iets wat ze zo veel mogelijk probeerden te voorkomen. 'Anders ga je verderop even in het bos, dat doen er wel meer hier', adviseerde ze. Ik zag het somber in, maar fietste toch maar richting 'het bos', een paar bomen waartussen allerlei mensen hun hond uitlieten. Ik droeg een kanariegele jas. Omdat het ernaar uitzag dat deze behoorlijk lange kanarie niet onopgemerkt zou blijven in de struiken, ben ik zo snel als ik kon teruggefietst naar Utrecht en besloot dat ik nooit meer zo'n lange fietstocht zou maken in coronatijd.

Gisteren ging ik naar mijn Roffa, in de wetenschap dat daar in ieder geval toiletten zijn in de Markthal. Het enige waar ik rekening mee hield was een lange wachtrij, maar die was er niet. De toiletten waren er ook niet. Gewoon ineens verdwenen. Met spijt van het flesje water dat ik had leeggedronken, vroeg ik een oudere dame op straat waar er nog meer toiletten waren. Een enthousiaste man bemoeide zich ook met het gesprek en gaf aan dat die allemaal gesloten zijn; zijn horrorverhalen over mensen die het niet meer konden ophouden deden me de moed in de schoenen zinken. De mevrouw raadde me aan het bij McDonalds te proberen en dat advies volgde ik in een snelwandeltempo op. Daar waren inderdaad toiletten open! Boven aangekomen wachtte me een crimescene: overal rood-witte linten, looproutes waarvan Einstein zich op zijn hoofd zou gaan krabben, en het was er uitgestorven en onverlicht. Het stappenplan om de toiletruimte in te komen werkte niet. Toen ik onder een lint doorglipte stond er gewoon een apparaat waar je 50 cent in kon gooien. Van de drie wc's was er maar één niet afgesloten. De zeepdispenser bleek leeg. Gelukkig had ik, smetvreeservaringsdeskundige, ontsmettingsdoekjes bij me. Al met al geen ervaring waarvan je denkt, nou, hier kom ik vaker.

Kortom: gemeentes, kunnen jullie alsjeblieft rekening gaan houden met de mensen die niet maar twee keer per dag hoeven te plassen? Plaats wat openbare toiletten, zorg dat mensen niet zenuwachtig door de stad hoeven te lopen uit angst dat ze nergens een plek kunnen vinden. Neem een voorbeeld aan bijvoorbeeld Harlingen, waar een boot in de Zuiderhaven is ingericht als openbaar toilet en er in de haven een Badhuus staat.

Zo, dit moest er even uit. Ik beloof dat mijn volgende blogs weer over wat frissere onderwerpen zullen gaan.

Fijne zondag lieve mensen! Liefs, Carlita xxx


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

ik schreef een soort gelijk blog al aan het begin van de coronacrisis ik heb straatvrees gehad en daar enorme plasangst aan overgehouden. Ik moet vaak plassen door de zenuwen dat ik de straat op moet en opeens door corona kon ik nergens meer plassen. Openbare toiletten dicht, hema dicht, restaurants, dicht. Normaal mocht je altijd wel ergens even plassen. Een rit met de auto het zelfde normaal ging je even bij de mac of burgerking als er geen benzinepomp met toilet in de buurt was. Nu zijn alleen de drives open en moet je het dus ook maar uitzoeken. Ik ben inmiddels op een punt gekomen van tja dan maar ergens in de bosjes ik ga toch niet weer straatvrees krijgen omdat ik nu nergens naar de toilet kan
Melanie Hoogvliet, op 18-04-21
Erg is dat he Melanie? Ik heb plasangst ontwikkeld door deze coronacrisis! Gewoon omdat ik van tevoren al bang word dat ik moet en nergens terecht kan. Dus is mijn uitgaansregio echt beperkt geworden... Gewoon belachelijk dat ze alle toiletten gesloten hebben en geen alternatief hebben bedacht.... xxx

Plassen!

De keerzijde van de roem

De ogen van mevrouw Smid

Doorgaan

Ziek

Home Sweet Home