Wat is dan vrijheid?

Al ruim een jaar heeft het begrip Vrijheid een nogal dubieuze betekenis gekregen. Vóór corona demonstreerden mensen voor freedom of speech, gelijke rechten voor man en vrouw of voor de bevrijding van politieke gevangenen. Nu we allemaal ervaren hebben hoe het voelt als je individuele vrijheid wordt afgenomen, strijden we om kleine kruimels terug te krijgen.

We zijn al blij dat we weer zonder afspraak een winkel in mogen (al moeten we nog steeds die mondkap op houden, waarvan bekend is dat het niet beschermt tegen corona en zelfs schadelijk kan zijn voor je gezondheid...). Opgelucht dat we tussen 12.00 en 18.00 weer op een terras mogen neerstrijken (al vraag ik me af wie dit heeft bedacht; hoezo de drukte niet spreiden over de dag?). Sommigen zijn opgetogen dat de avondklok voorbij is (die achteraf gezien geen enkel nut heeft gehad, behalve dat het bij mij in de straat lekker rustig was voor de verandering). Ik vind het een bedenkelijke vrijheid. Een die ons zo weer afgenomen kan worden in het kader van de volksgezondheid.

We mogen inmiddels twee personen thuis ontvangen in plaats van één, na een jaar waarin sommige mensen zich zo eenzaam voelden dat ze het leven niet meer leuk vonden, om hen te "beschermen". We mogen op sociale media officieel alles plaatsen wat we willen, maar kunnen niet voorkomen dat er berichten worden verwijderd omdat deze niet passen in het beleid van de overheid. We mogen ervoor kiezen om het vertrouwen op te zeggen in de regering, maar moeten accepteren dat een demissionair kabinet belangrijke keuzes blijft maken voor diezelfde bevolking. We hebben straks weer de vrijheid om te reizen, maar alleen als je een vaccin laat zetten waarvan de werking voor de toekomst nog onbekend is, of als je blijvend coronatesten doet waarvan de uitslag ook geen garantie biedt.

Is dit dan de nieuwe vrijheid? Moeten we hier blij mee zijn of moeten we ons grote zorgen gaan maken? Als er iets duidelijk is geworden, dan is het de zekerheid dat we gedwongen kunnen worden om dingen te doen waar we niet achter staan, om te voorkomen dat je straks aan de zijlijn staat van de maatschappij. Er is een koers ingezet van volledige controle, uit naam van de volksgezondheid. Als individu heb je geen recht meer op zelfbeschikking, over jouw eigen leven.

Jouw vrijheid eindigt waar de vrijheid van een ander begint. Zo was het vroeger, zo is het nog steeds. Het is niet de bedoeling dat de een meer vrijheid krijgt dan de ander, want zo ontstaat er frustratie en ontevredenheid. Toch is dit wat er nu gaande is. Verschil tussen rijk en arm wordt steeds groter. Tussen werkenden en werklozen. Tussen huisbezitters en huurders. Tussen 'deugers' en 'wappies' . Terwijl we toch allemaal hetzelfde willen: een veilige omgeving waarin we onszelf mogen zijn. Vrijheid dus. Het lijkt verder weg dan ooit.

Gelukkig kan ik nog steeds die andere wereld induiken: die van het schrijven. Waar ik zelf bepaal hoe mijn omgeving eruit ziet en wat ik wel of niet mag zeggen, met respect voor het feit dat we niet allemaal hetzelfde denken. Ik wens jullie hetzelfde toe. Blijf nadenken. Blijf bedenken. Blijf jezelf. Blijf lief voor elkaar. Blijf vrij.

Liefs, Carlita xxx

Twitter Facebook LinkedIn Volgen