Het Begint Thuis

Begin deze week, toen ik toch al niet zo lekker in mijn vel zat, werd de documentaire 'Eindeloos gepest: het verhaal van Maryana' uitgezonden. Een buitengewoon verdrietig verhaal van een 14-jarig meisje dat, na jaren gepest te zijn, besloot om uit het leven te stappen. Een laatste, definitieve actie om geen pijn meer te voelen. Ik heb met tranen in mijn ogen zitten kijken hoe haar ouders, haar broer, haar vriendinnen en haar leerkrachten een beeld schetsten van Maryana, een kind nog. Die van haar fiets werd getrapt door buurtgenoten. Die op sociale media belaagd werd met uitspraken als 'Je bent lelijk' en 'Waarom pleeg je geen zelfmoord?' Die niet geholpen werd door de politie omdat er niet genoeg pestbewijs was. Die op een lange wachtlijst kwam bij de hulpverlening terwijl het pesten/terroriseren gewoon doorging. Op foto's zie je een prachtig mooi meisje met een lach op haar gezicht, die eruit ziet alsof de wereld aan haar voeten ligt. In werkelijkheid was de wereld een grote, boze plek voor haar geworden.

Nadat al decennialang bekend is hoe groot de impact is van pesten, ontkomen de meest kwetsbaren in onze samenleving er nog steeds niet aan. Want, eenmaal gepest, blijf je altijd alert. Word je voorzichtig met het aangaan van vriendschappen en relaties. Voel je je onveilig in groepsverband waardoor je groepen vermijdt. Kan het je zelfbeeld zeer negatief beïnvloeden en daarmee je mogelijkheden voor wat je wil bereiken in het leven. Ik weet waar ik het over heb. Het is sluimerend aanwezig, een metgezel die je ervan weerhoudt om onbekommerd door het leven te wandelen. Na jaren van antipestprojecten op scholen en vertrouwenspersonen op de werkvloer is het resultaat bedroevend: nog steeds zijn er kinderen en volwassenen die er liever voor kiezen om te sterven dan te blijven leven met het idee dat je er niet bij hoort/ er niet toe doet.

Ik heb het al eerder gezegd: het begint thuis. Door je kinderen te leren dat iedereen verschillend is en dat dit juist mooi en interessant is. Dat je niet alleen verantwoordelijk bent voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen en voor je omgeving. Dat je de zwakkeren in de samenleving moet beschermen. Dat empathie belangrijker is dan goeie cijfers, populair zijn of de juiste kleren dragen. Daarmee roei je pesten vanaf de wortel uit. Want het ligt niet aan de slachtoffers! We kunnen hen allerlei methodieken en technieken aan de hand doen, maar de gedragsverandering moet plaatsvinden bij de pesters! Zorg dat pesters weten dat er consequenties volgen op pestgedrag. Beloon positief gedrag: aardig zijn tegen anderen, anderen erbij betrekken in plaats van uitsluiten. Alles wat je in je jonge jaren leert, vormt je . Hoe geweldig zou het zijn als je opgroeit met de gedachte dat je niet bang hoeft te zijn voor anderen en dat het goed is om anders te zijn. Jezelf te zijn.

Als ik oud en grijs ben en mijn leven overdenk, dan hoop ik te kunnen concluderen dat ik mijn steentje heb bijgedragen aan een wereld waarin er plek is voor iedereen. Zonder uitsluiting. Dat ik iemand een goed gevoel heb kunnen geven. Want dat is uiteindelijk het enige wat het leven de moeite waard maakt. Iemand zien en gezien worden. Zodat kinderen als Maryana ook de kans krijgen om hun leven te leven.

Lieve mensen, ik wens jullie een mooie zondag en alle liefde toe!

Carlita xxx


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Reacties

Diep triest en zo waar. Mooi beschreven dank je wel Carlita. Mooie zondag
José Bosma, op 13-02-22
Liefs! xxx

Het Begint Thuis

De keerzijde van de roem

De ogen van mevrouw Smid

Doorgaan

Ziek

Home Sweet Home