Vader
Ik vraag me af of Waylon vandaag een ontspannen Vaderdag tegemoet ziet. Iedereen weet dat je op de blaren moet zitten als je je billen brandt. En die leuke vaderdagtekeningen en kleine cadeautjes worden toch vaak georganiseerd door de moeder van je kind(eren). Maar los van het feit dat het aan Waylon en 'Biebs' is hoe ze verder gaan na zijn publieke bekentenis, houdt een vraag me bezig: waarom neemt iemand het risico alles kapot te maken wat hij lief heeft?
Zelfsabotage heet dat geloof ik. Waylon leek geleerd te hebben van zijn fouten uit het verleden, maakte een nieuwe start als liefdevolle partner en vader. En misschien is hij dat ook gewoon. Maar hij is niet Gerard uit de Bloemenwijk die 's ochtends zijn vrouw gedag kust en vervolgens op zijn werk in de anonimiteit verdwijnt. Waylon heeft een artiestennaam, een bekende vrouw en is een dankbaar object voor elke Nederlander met een mobieltje. Hij is niet dom. Hij wist dat de kans aanwezig was om gesnapt te worden. Hij kon de gevolgen overzien. En dacht vervolgens: 'Mwah, ik doe het gewoon.'
Gevoelens kun je niet ontkennen. Boosheid, verdriet, verliefdheid, we kennen het allemaal. Maar je hoeft er niet perse aan toe te geven. Je kan ervoor kiezen je boosheid weg te sporten, thuis in plaats van op kantoor te janken, en in Waylons geval had hij zijn verliefdheid in een nieuwe hit tot uiting kunnen laten komen (win-win situatie, want die heeft hij al lang niet meer gehad en The Voice is op pauze). Maar hij koos voor vreemdgaan. En dit publiekelijk delen. Ik snap dat niet.
Er is een oud liedje dat ik hardop kan meezingen omdat mijn moeder het altijd zong: Stand by your man. Ik heb een advies voor Waylon: Stand by your woman. Als ze het zwaar heeft of als het even wat minder goed gaat thuis. Daarmee laat je je kinderen zien waar het om draait in het leven. Niet om hoe populair je bent bij anderen, de mooie insta-plaatjes of hoe prachtig je kan zingen. Wees een voorbeeld. Wees zoals mijn vader.
Mijn vader kan niet zingen, wel fluiten trouwens. Hij kan alles missen, behalve zijn familie. Mijn moeder is de liefde van zijn leven en dat is voor ons altijd duidelijk geweest. Wil alles voor ons doen, al lukt het hem niet meer. Heeft gaten in zijn herinneringen, maar noemt mij nog steeds Poppie. Ik ben trots op hem. Ik hou van hem. Voor hem vier ik Vaderdag.
Liefs, Carlita xxx
